Voetbal - Dokkum 2 - SF Deinum 3

SF Deinum 3 hard onderuit in topper tegen Dokkum
 
Na een welverdiende winterstop stond 19 februari de wedstrijd tegen Dokkum op het program. Een heuse topper, met SF Deinum als de trotse koploper tegen de achtervolger uit de Bonifatiusstad. Het was dus niet rustig ontwaken uit de winterslaap, niet even snoozen. SF Deinum diende direct bij de les te zijn.

Niet iedereen was aanwezig op deze gure februaridag. Teammanager Erik Jan zat net als sokkenmanager Richard van der Weit in de sneeuw. Zeer waarschijnlijk hun zwartverdiende managercenten om te zetten in skipassen, pullen bier en bratwursten. Maar het is ze gegund, het leven van een manager binnen de SFD 3 gaat ook niet altijd over rozen.

De magiër uit Jorwerd was ook afwezig, zijn darmen waren van streek geraakt door de vele fruitmanden die ze de afgelopen maanden te verwerken hebben gekregen die hij ontving vanwege een slepende teenblessure. Taxi Kallie voetbalde niet vanwege een liesblessure opgelopen tijdens zijn wekelijkse yogasessie. Wel was hij aanwezig om SF Deinum naar de overwinning te schreeuwen, iets waar hij achteraf niet echt talent voor bleek te hebben. Maar hij was er en dat siert hem.

Na een bakje Dokkumer koffie geschonken door een Dokkumer vrouw in glitterpakje was het tijd om  ons klaar te maken voor de clash. Het kacheltje stond in de kleedkamer op 5, de raampjes gesloten.  Een vrouw in glitterpakje, een warme box, alle middelen waren ingezet om de SFD van hun a propos   te brengen. Ook Marcel deed nog een duit in het zakje. De warming up moest deze keer met een Stinstra muts voltooid worden, volledig tegen de routine van de voetbalmachine uit Deinum.

Versuft door de warmte, denkend aan de vrouw in het glitterpakje en onwennig een muts dragend togen we richting het veld. Het beloofde een zware ochtend te worden. De Dokkumer klei was door de regenval zwaar te bespelen. Met name voor de SFD die inmiddels gewend is geraakt aan het fantastische kunstgrasveld.

De beginfase van de wedstrijd verliep ronduit dramatisch. Een gebrek aan scherpte zorgde voor slechte passes, onnodig balverlies en daardoor voor teveel ruimte voor de voorwaartsen van Dokkum. De spitsen van Dokkum lieten zien geen startproblemen te hebben na de winter want alle foutjes werden ijskoud afgestraft. Na 25 minuten stond de trotse koploper al met 4-0 achter, een surrealistische situatie.

Na de 4-0 ging pas de knop om. Leider Dicky van Dokkum begon ’tien-tien-tien’ te roepen, een wake-up call voor de Deinumers. Al snel wist ‘Wilco de Onverzettelijke’ zijn hoofd tegen een afgemeten hoekschop van Bennert te zetten. Door dit doelpunt ging Deinum er weer in geloven.  In de rust werd dit nogmaals benadrukt. Een snel doelpunt na de thee zou Dokkum mogelijk in verlegenheid brengen.

De tweede helft werden er ook nog twee verse strijders ingezet. Sybren en Gabe vervingen Harm Germ en Marcel.  De tweede helft startte hoopvol. Dokkum werd zowaar onder druk gezet, Deinum creëerde enkel kansjes en scoorde vroeg in de tweede helft de gewenste 4-2. Jan Sjoerd ‘der Bomber’ Herder rondde een goedlopende aanval vakbekwaam af.  Supporter Dicky werd al wat zenuwachtig en kreeg van zijn begeleider een rustgevend valiumtabletje toegediend. Deinum leek op ramkoers.

Helaas wijzigde Deinum na dit doelpunt echter de koers. De vermoeidheid zorgde voor weer meer slordigheden en Deinum kon niet meer gevaar stichten. Dokkum kreeg met name in de omschakeling teveel ruimte en hierdoor ook kansen. De eerste kansen werden om zeep geholpen maar 10 minuten voor tijd was het dan toch raak. Dokkum maakte de 5-2 en besliste de wedstrijd.

De wedstrijd was gespeeld en werd zonder noemenswaardheden uitgespeeld. SF Deinum is uit de winterslaap, al kostte dat helaas wel drie belangrijke punten in de strijd om het kampioenschap .
 
Bennert Beeksma