Voetbal - SF Deinum 1 - RKVV Bakhuizen 1

Na weer eens de zoete smaak van winst te hebben geproefd tegen de waddenclub AVV, waren de jongens klaar voor de clash tegen Bakhuizen. Hoewel Deinum in de uitwedstrijd op voorsprong kwam was het Bakhuizen dat nog een puntje in eigen huis wist te houden. Het Deinumer team is sinds die wedstrijd gegroeid en is niet van plan te verliezen op het eigen kunstgrasveld.
 
Na een lekker soepje verzorgd door Dinand en broodjes verzorgd door het matriarch (https://nl.wikipedia.org/wiki/Matriarch) van huize Vogelsang, waren de jongens klaar voor de wedstrijd. Doordat de selectie erg klein was door enkele afzeggingen, werd er een beroep gedaan op Jelmer Schakel, die al 90 minuten vol had gemaakt met het tweede elftal en B-junior Redmer Nauta. Door de kleine selectie moesten er spelers spelen op plekken waar ze normaal niet stonden. Pjotr vulde de laatste man positie in, Fin de verdedigende middenvelder en Tjeerd de aanvallende middenvelder. Er werd nogal een slappe warming-up gedaan. Frans en Durk wilden dit absoluut niet terug zien in de wedstrijd.
 
Pupil van de week Fender Feenstra, die overigens wel een uitstekende warming-up had gedaan, schoot na een mooie rush de bal langs de keeper van Bakhuizen. Deinum koos ervoor om de eerste helft met wind tegen te spelen, zodat de tweede helft met wind mee kon worden gespeeld. Hoewel het team nog steeds slapjes voetbalde, kreeg Bakhuizen amper kansen. Deinum kreeg deze aan de andere kant wel. Na 15 minuten was het Elroy die oog in oog stond met de keeper. Hoewel hij de bal in eerste instantie leek te verliezen, zat de keeper van Bakhuizen er ook naast en wist Elroy toch te scoren, 1-0. Toch was de begeleiding niet tevreden over de gang van zaken in het veld. Wybren kwam op de laatste man positie te spelen, Tjeerd op de voorstopper en de gebroeders Douma keerden weer terug naar hun vertrouwde posities. Het spel van Deinum was hierna nog steeds niet goed maar ze bleven kansen kregen. Tarek kreeg zijn linkerbeen tegen de bal na een lage voorzet van Alan, maar de hoek was Tarek te machtig. Ietsje later was het Elroy die een hoge voorzet gaf op Tarek maar deze kwam net niet aan. De grootste kans die er niet in ging, ontstond vlak voor rust. Na een ingooi van Alan wist Elroy op de achterlijn de bal nog voor te krijgen. Deze belandde bij Allard, maar deze wist de bal niet genoeg te drukken en de bal vloog over. Rust.
 
Frans en Durk wezen de jongens erop dat het toch beter moest. Natuurlijk was het mooi dat ze 1-0 voorstonden maar met wind mee moest de voorsprong vergroot kunnen worden. Er werden geen wissels doorgevoerd in de rust.
 
Het fluitsignaal klonk weer en Deinum begon ietsje beter te voetballen. Na 15 minuten was het toch Bakhuizen die uit het niets een doelpunt wisten te maken. Een verkeerde terugspeelbal van Wybren werd onderschept door de spits van Bakhuizen die niet veel meer hoefde te doen om de bal in het goal te krijgen, 1-1. Na zo’n 20 minuten in de 2^e helft viel Albert Douwe geblesseerd uit met een kuitblessure. Jelmer Schakel kwam voor hem in de ploeg. Al snel kon het publiek weer juichen want Tarek zorgde ervoor dat Deinum weer op voorsprong kwam. Een uittrap van Jacob werd verkeerd ingeschat door de verdedigers. Tarek, spitsvondig als hij is, haalde in één keer uit en verraste hiermee de keeper van Bakhuizen, 2-1. Weer was er een blessure. Deze keer was het de beurt aan Allard. Na een schot te lossen dat over en naast zwabberde, kreeg hij last van zijn lies. Nadat Durk eerst Albert Douwe van het veld moest sleuren, kon hij dit keer weer zijn best doen om een speler uit het veld te krijgen. Dario was degene die Allard mocht vervangen. Opa Tarek had het op de heupen want ongeveer 10 minuten na zijn eerste goal, lag zijn tweede erin. Na en blunder van de keeper kwam de bal uiteindelijk bij Tarek die op leeg goal het net wist te vinden, 3-1. 5 minuten later voltooide hij zijn hattrick. Na een mooie steekpass van Dario kwam Tarek alleen voor de keeper en liet deze kansloos, 4-1. De meest ervaren speler van Deinum kreeg en publiekswissel en Redmer mocht nog wat minuten maken in het eerste. Na de 4-1 begon Deinum eindelijk het oude vertrouwde spelletje te spelen. Hoewel het er prachtig uitzag leidde het niet meer tot een doelpunt. De scheids floot af en de spelers bedankten elkaar voor een sportieve wedstrijd en verlieten het veld. Voordat we bij de laatste alinea aankomen, moet er gezegd worden dat Tjeerd, die niet op zijn lievelingspositie speelde, een uitmuntende wedstrijd voetbalde.
 
De strijd was wel aanwezig maar het zeer goede voetbal (wat normaliter het sterktste punt van deze ploeg is) ontbrak in het elftal van Frans en Durk op een zonnige middag in maart. Toch wisten de jongens de punten in eigen dorp te houden en gaven praktisch geen kansen weg. Laten we hopen dat de jongens nu gewend zijn aan wat mooier weer en volgende week weer 3 punten kunnen pakken.
 
Allard “Wopke” Struiksma